Leonie Meijer

In de zon van je ogen, zie ik bijzonder weinig licht En de warmte lijkt door kilte aangeraakt In de storm van de liefde, was ik jou enige gezicht Maar de kalmte heeft in jou een golf van twijfel geraakt En nu lijkt het of de zon weer ondergaat Oh, oh

Vanochtend schrok ik wakker, de bel ging veel te vroeg Er kwam een meisje aangelopen, haar lichaam stond op breken en haar ogen waren moe Ze zei: 'Ik heb niets meer om te hopen, ik zoek steeds naar die warmte en geborgenheid Steeds maar die strijd, o

Het staat in de sterren, ik zie van verre je naam, en alles is helder, duidelijk ik zie je staan, jij bent het antwoord, ik heb geen vragen dit keer, en jij bent mijn houvast, ik heb geen twijfels meer, schat ik wacht alleen op jou, of je ruimte houd

Hey! Ik zou het laten staan, ik zou het laten gaan Ik hou voor jou hier de wacht Ooh Hey! Kijk me aan met een lach Alsof je niemand hebt gehoord, over die ene zwarte dag Dus laat het maar aan mij En ik neem je mee, oohh Al lijkt het nu een eeuwigheid