คราม

รอนแรมมาเนิ่นนาน เพียงหนึ่งใจ กับทางที่โรยเอาไว้ด้วยขวากหนาม ถูกแหลมคมทิ่มแทง จนมันแทบจะทนไม่ไหว ชีวิต ทำไมยากเย็นขนาดนั้น สองมือจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหน แต่หัวใจของคน ยังยืนยันจะไม่ถอดใจ ในค่ำคืนที่ฟ้านั้นไม่มีดาวอยู่ตรงนี้ ฉันยังคงก้าวไป ยังคงมีรักแท้เ

วันที่ความเจ็บช้ำมันทำลายหัวใจ Wun tee kwahm jep chum mun tum lai hua jai The day that pain destroyed my heart วันที่คำว่ารักมันได้ผลักฉันล้มลง Wun tee kum wah ruk mun dai pluk chun lom long The day that the word love shoved me down วันนั้นฉันเคยคิด

คล้ายจันทราที่อับแสง ล้านดวงดาวมืดมน 月亮暗淡无光星星不再闪烁 คล้ายดังคนเริ่มหมดไฟ 像是陷入绝望的人 วันที่อาทิตย์ร้อนแรงลาจากฟ้า 太阳消失在天空 และไม่เคยหวนกลับ 永不再回来 ใครคนนี้เหมือนไม่อยากหายใจ 我似乎不想再呼吸 โลกใบเดิมที่สดใส ไม่เคยเป็นเหมือนเก่า 曾经光明的世界突然变得陌生 ฤดูกาลพลันเปลี่ยนแปร 四